Het valt me de laatste tijd wat zwaar, het huishoudelijk bestaan.
Bergen werk en “dalen” energie.
Vorig jaar, voor ik zwanger werd van Trijn, had ik nog genoeg energie en zelfs energie over om af en toe eens iets extra te doen. De zomer werd vervolgens een tijd van energieloos doorbrengen omdat de prille buikbaby blijkbaar meer nodig had dan ik.
Géén fijn gevoel, u zo’n platte vis voelen.
Maar dus, dat zijn tijden die passeren… denkt ge dan.
’t Is beter deze zomer, dat is waar, maar ik had graag toch nog wat kilo’s extra energie gehad.
Tegenwoordig voel ik me moe en sleur me vaak moe de dag door. Om naar de winkel te gaan moet ik al mijn moed bij elkaar rapen, eens deftig aan één stuk door strijken lukt me amper, het eten klaarmaken is een opgave, laat staan dat er gekuist wordt,…
Komt daarbij nog eens dat ik gewoon geen pap meer kan zeggen als ik honger heb. Dan is echt alles teveel!
De kinderen zuipen bakken energie.
Fien en Klaas maken de laatste dagen serieus ruzie. Elkaar slagen en bijten en uitdagen en niet tot een deftig spel kunnen komen… het is níet plezant!
Trijn heeft sinds vrijdag last van regeldagen. ’t Is ondertussen aan ’t beteren precies. Maar ook dat vraagt veel. De energie wordt bijna letterlijk uit mijn lijf gezogen.
Er zijn ook nog steeds de nachtvoedingen. Minstens 1 per nacht nog, soms ook 2. Op zich zit ik daar niet mee in, maar ook daar: energieverlies.
Het (huishoudelijk) werk hier in huis gaat dus niet vooruit.
’t Feit dat onze huishoudhulp er vorige maand mee stopte en er nog niemand nieuw is, helpt daar niet aan natuurlijk.
Ik moet dringend eens wat vroeger gaan slapen en misschien moet ik toch die pot vitaminen maar terug tevoorschijn toveren?
Ik ben écht níet zwanger!
Geen wonder dat je moe bent, als ik het zo allemaal lees. Kinderen slorpen sowieso al veel energie op en al zeker als ze ‘lastig’ zijn en doen.
Veel tips kan ik niet geven, ik heb er maar 2 rondlopen en ik zit soms al met mijn handen in mijn haar 😉
Vroeg gaan slapen lijkt me inderdaad wel al verstandig. En als het echt niet betert, kunnen de oudste kindjes niet eens op logement? Al was het maar één dagje.
Courage!
Kinderen vreten energie, dat kan ik alleen maar beamen. Maar opnieuw kunnen doorslapen maakt héél veel verschil. En dat zal over een tijdje wel gebeuren zeker? Verder sluit ik me aan bij het advies van Tamara. Goeie moed nog!
Tuurlijk ben je niet zwanger, ik zou het niet eens durven insinueren dat het daaraan ligt.
Je bent ‘MOEder’ (vandaar het woord). En niet van één, maar van drie. Da’s iets wat velen van ons nog niet eens aandurven Ik weet niet of ik de stap ga wagen, ik zou wel willen, ’t lijkt me wel gezellig met zijn drie (en dan zeker voor de kinderen … als ze niet ruzie maken). Maar ik ben ervan overtuigd dat het niet altijd even gemakkelijk is.
Dus vanmijnentwege… Nen dikke chapeau!!!
En ik wens je dat Trijntje snel mag doorslapen en dat de twee andere stoppen met ruzie maken.
Veel moed nog en met wat nachtrust ziet alles er weer veel beter uit.
ook ik word moe alleen van het te lezen 😉
kop op en dat er maar snel hulp komt, want dat echt allemaal helemaal alleen moeten doen lijkt me niet echt plezant!
Logisch toch Katrien dat je moe loopt…?
Drie kleine koterkes in huis (met hun normale kuren), huishouden, zelf confituur maken (ik ben altijd zwaar onder den indruk van mensen die dit doen 😉 ), moeder zijn, vrouw zijn, … pfff 🙂
Ik zou echt wel werk maken van een nieuwe zoektocht naar een poetshulp dat je dat toch al uit handen kan geven hé.
Courage!!! 🙂
Katrien, van juli 2005 tot jan 2009 (3,5 jaar) ben je 3x zwanger geweest en heb je 3 prachtkinderen op de wereld gezet. Dat vergt ENORM veel van je lichaam! Je gaf/geeft daar nog eens bv bij, dat ERG veel van je lichaam vraagt en toch wel best vermoeiend is want het beste van jezelf gaat naar je kleintje. Daarbij komt dat je fulltime thuis voor het huishouden zorgt, zelf je gelei en choco maakt alsook dingen voor je kinderen zoals het boekentasje voor Fien. Je bent ook actief in het sociale leven zoals chiro,… vind je het niet normaal dat je een energie dip hebt? Natuurlijk kan je niet anders dan blijven doorgaan maar probeer een beetje energie te putten uit de dingen die je WEL voor mekaar brengt en niet op de dingen die niet meer (zo goed) lukken 😉
Je mag terecht trots zijn op wat je allemaal gedaan krijgt op een dag. Ik denk dat er velen een voorbeeld aan mogen nemen hoor!
Haal die vitamines maar boven en een paar daagjes vroeg naar bed
Oh en ik zou nog graag zooo veel meer doen! 😉
Te beseffen dat je ‘op’ bent is toch al stap één, eraan toegeven is de volgende stap. En ja, ondertussen hebben we weer wat meer energie.
Voor die poetshulp kan ik nu niks meer doen. We wachten gewoon tot ze iemand nieuw hebben voor ons bij het dienstenchequesbedrijfje.
Ook ‘zoveel meer willen doen’ zuigt energie uit je lijf, omdat je dat wilt en het er niet van komt en je je daaraan ergert… het kopje leegmaken, je focussen op je ‘moe zijn’ en alleen het broodnodige doen, voor je kinderen zorgen en de rest laten voor wat het is… als je energie terug is, kan je er weer volop tegenaan. En je hebt gelijk hoor, het erkennen is al heel belangrijk.
Nog een beetje geduld… dan veegt Trijntje al kruipend wel de vloer voor je 😉
Ik sluit me aan bij de andere reacties. Het lijkt mij doodnormaal dat je moe bent. 3 kindjes, waarvan eentje die nog niet doorslaapt… Vroeger proberen te gaan slapen zou ik zeker doen, vitamines ook: baat het niet dan schaadt het niet en ik zou mij ook bij andere dienstenchequesbedrijven inschrijven. Toen ik destijds een poetshulp zocht was ik wel bij 4 firma’s ingeschreven. Misschien dat je dan nog de keuze zal hebben 😉 Ik ben nu bij Greenhouse, een aanrader, hoewel ik niet zeker ben dat er overal een filiaal is. (En dan is er nog dienstenthuis.be en thuisdienst.be enz… ) Courage. Het gaat heus voorbij 😉