1 september binnenkort. (Of 3 zo u wil.)
En een eerste klasser dit jaar. Dat wil dus zeggen dat het gedaan is met  naar Frankrijk rijden in september.

Spijtig… want ons vakantieplekske is zo fantastisch schoon en stil in september.

Vorig jaar kroop ik een keer extra vroeg uit mijn bed om foto’s te trekken bij zonsopgang.
Dat is genieten! Zo voor er leven is en kindergejoel, nog voor de zon over de bergtop komt piepen. Magisch…

 

Dit jaar is er geen “op verlof” dus stel ik het met ons dorp.
Kwart na zes bed uit, half zeven de fiets op. Dat kon nog.
Het dorp dus… en geen hele verplaatsing naar idyllische plekjes aan de andere kant van het land.
Ik moet eigenlijk zo zot ver niet gaan rijden. Het is hier immers ook schoon!

Zo onderweg, op jacht naar schoonheid, komt ge vanalles tegen. En met het ochtendlicht worden zelfs lelijke dingen de moeite om te vereeuwigen.


Twee oude huizekes moesten wijken zo bleek. Ik vind dat altijd jammer.  Tenzij ze rot zijn kan ik er niet goed tegen dat oude charmante huizekes en boerderijen met de grond gelijk moeten gemaakt worden.
Een kronkel, ik weet het.


En hop, daar was de zon dan! In een uithoekske van Broechem…

 

Een uithoekske met koeien. Koeien zijn de max…

 

… en nieuwsgierig!


Om half acht stond ik op een amper gebruikte brug over de E313.

richting Kempen

richting Antwerpen

Een brug met een oude reling trouwens.  En een baan waar het zo rustig is dat ge op uwe buik op de grond kunt gaan liggen om foto’s te trekken. Als ik dat hier in ‘ t straat deed was ik al tien keer plat geweest.


Of hoe spelen met de instellingen van je camera zo’n verschillende foto’s kunnen opleveren hé. Na die workshop foodfotografie bij Ann heb ik onbedoeld veel dingen bijgeleerd precies.

Tegen den achten denk ik aan naar huis rijden. Er zouden zo stilaan wel eens kinderen kunnen wakker worden.
Maar dan komt ge toch nog dingen tegen waarvoor ge van uw fiets stapt.


kasteel Broechemhof


lichtlaagskes langs de Oelegemsesteenweg


één van de weinig overblijvende bakhuisjes in Broechem

En zo staat ge dan om kwart na acht met vers brood in een muisstil huis.